Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

«Προληπτικός» πόλεμος

Δύσκολοι καιροί για τις υπερδυνάμεις. Για να προκηρύξεις ένα πόλεμο σε κάποιο από τα κρατίδια της γης με «ιερό» σκοπό τον πολιτικό του έλεγχο και την αφαίμαξη του φυσικού του πλούτου, πρέπει να δώσεις λόγο σε κάτι χαζο-ενώσεις, σε ψευτο-συμβούλια ασφαλείας και σε άλλες παρόμοιες, παράλογα απρόσκοπτες,
[Vietnam, 1972]

οργανώσεις.
Ο πολεμοκάπηλος Τζορτζ Μπους Τζούνιορ (σε πολλά) κάλεσε δεκαέξι (παρακαλώ) μυστικές υπηρεσίες να βρουν την αφορμή, για να πραγματοποιήσει τα σχέδια του για επίθεση στο Ιράν. Οι μυστικές υπηρεσίες τού έδωσαν πληροφορίες ότι στο Ιράν υπάρχει μυστικό πρόγραμμα για κατασκευή πυρηνικών όπλων (ενημερωτικά, σταμάτησε το 2003), κάτι που αποτελεί επιχείρημα για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης στην περιοχή. Ο Τζούνιορ, ως άριστος χειριστής της διπλωματίας, κατάφερε, ασκώντας διεθνείς πιέσεις (εκβιασμοί, δωροδοκίες και τα γνωστά), να πάρει την έγκριση για αυτοπρόσωπο έλεγχο της περιοχής και έστειλε, αντ’ αυτού, τους εκλεκτούς των μυστικών του υπηρεσιών να ανακαλύψουν τα πυρηνικά όπλα και σ’ εμάς έδωσε την ευκαιρία να «ανακαλύψουμε την Αμερική». Τα αμερικανικά λαγωνικά έψαξαν σπιθαμή προς σπιθαμή το Ιρανικό έδαφος. Τελικά, ανακάλυψαν σε μια κατακόμβη, κάπου σε ένα προάστιο της Τεχεράνης, θαμμένο ένα πυρηνικό τσεκούρι. Αφού τελείωσαν την έρευνα, επέστρεψαν με το τσεκούρι στο Λευκό Οίκο και το κατέθεσαν ως αδιάψευστο στοιχείο της πυρηνικής οπλοκατοχής του Αχμαντινετζάντ.
Οι ειδήμονες του Λευκού Οίκου συνεχάρησαν και παρασημοφόρησαν τις ατρόμητες μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α., γιατί βρήκαν την αφορμή για την επίθεση. Ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου.
Η πολεμική επιχείρηση, βέβαια, πρέπει να βαπτισθεί. Και το όνομα αυτής: ΠΡΟΛΗΨΗ, γιατί σήμερα τσεκούρι, αύριο ρόπαλο, μεθαύριο τόξο, στο μέλλον… ένας πυρηνικός καταπέλτης με απόσταση βολής Τεχεράνη-Ουάσιγκτον…
Φύλαγε τα ρούχα σου, να ’χεις τα μισά!

Αναψυκτήριον «Η Ελλάς»

Στη θεά Τύχη έχει εναποθέσει τις ελπίδες της η κυβέρνηση για την επίλυση του ασφαλιστικού. Ο Κ. Καραμανλής έκανε μια λίστα με τους βουλευτές που θα «έκαιγε» ευχαρίστως, τριάντα έξι τον αριθμό. Τους κάλεσε λοιπόν στο γραφείο του, τους έδωσε από ένα χαρτάκι με ένα νούμερο από το 1 ως το 36 και τους είπε:
-Πρέπει να επιλέξω τον επόμενο υπουργό Απασχόλησης που θα χρεωθεί την επίλυση του ασφαλιστικού και αυτός θα είναι ένας από εσάς. Επειδή μου είναι δύσκολο να διαλέξω τον πιο «ικανό» από τους «ικανούς», θα χρειαστώ και τη βοήθεια της θεάς Τύχης.
Φέρνει, λοιπόν, στη μέση της αίθουσας μια ρουλέτα και τους λέει:
-Nα δούμε ποιος θα είναι ο τυχερός! Να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια.
Ο κρουπιέρης Θ. Ρουσόπουλος γυρίζει τη ρουλέτα.
Έντρομοι οι 36 βουλευτές παρακολουθούν ποιον θα κάψει η μπίλια.
Και ο κλήρος πέφτει στο νούμερο μηδέν.
-Ποιος έχει το νούμερο μηδέν; ρωτάει καγχάζοντας ο κρουπο-Θόδωρος.
Τα δόντια του Β. Μαγγίνα χτυπάνε δυνατά δημιουργώντας αντίλαλο σε όλη την αίθουσα.
Σηκώνει το τρεμάμενο χέρι του και ψελλίζει τραυλίζοντας:
-Εγώ είμαι ο «τυχερός».
-Καλή τύχη, του εύχονται οι 35 και φεύγουν ανακουφισμένοι από την αίθουσα.
Ο Β. Μαγγίνας, αφού είδε και αποείδε με το ασφαλιστικό και δεν βρήκε κάποια λύση, σκέφτηκε να υιοθετήσει την τακτική της ρουλέτας.
Παίρνει λοιπόν τα λεφτά των ασφαλισμένων πολιτών από τα αποθεματικά των ταμείων και οδεύει προς το καζίνο.
-Θα τα ρίξω όλα σε μια μπιλιά, σκέφτεται.
-Εάν βγει, θα γίνω ήρωας. Εάν δε βγει, δε θέλω να το σκέφτομαι.
Τα ρίχνει όλα στο «3» που είναι και ο τυχερός του αριθμός. Η ρουλέτα γυρίζει και ο Β. Μαγγίνας αλληθωρίζει. Προσπαθεί να κοιτάξει ταυτόχρονα και το νούμερο που έχει καθίσει η μπίλια και το νούμερο «3» που θα ήθελε να καθίσει η μπίλια. Από ό,τι φαίνεται έχουν μεγάλη απόσταση.
-Τζίφος, συλλογιέται και τον λούζει κρύος ιδρώτας.
Βάζει το χέρι στην τσέπη του και βγάζει τα δικά του λεφτά.
-Τουλάχιστον να κερδίσω με αυτά, να λαδώσω την πολεοδομία και να αλλάξω την άδεια αναψυκτηρίου σε άδεια σπιτιού, μήπως σώσω το σπίτι μου, σκέφτεται.
Ρίχνει τα λεφτά του στο «3». Όλα σε μια μπιλιά.
Η ρουλέτα γυρίζει, σταματάει, και ο αλληθωρισμός του Β. Μαγγίνα τείνει να μονιμοποιηθεί. Αλλού η μπίλια, αλλού το «3».
-Γκαντεμιά! αναφωνεί και ξαναβάζει το χέρι στην τσέπη.
Του έχουν ξεμείνει κάτι κέρματα.
-Τουλάχιστον να ασφαλίσω τον Ινδό μου, λέει μέσα του και βάζει τα ρέστα του στο «3».
Η ρουλέτα ξαναγυρίζει. Το αποτέλεσμα; «Άδικο» για τον Β. Μαγγίνα που, με διαγνωσμένο πλέον στραβισμό, αποχωρεί από το καζίνο.
Η «ημερομηνία λήξης» της υπουργικής του θητείας είναι καθοδόν να τον συναντήσει και ο απένταρος Βασίλης-Καΐλας-Mαγγίνας μονολογεί:
-Μια ολόκληρη υπουργική θητεία μόνο μια κόρη στον Ο.Τ.Ε βόλεψα.. Μήπως πρέπει να αλλάξω τον τυχερό μου αριθμό;
Και επιστρέφει σπίτι με τον τυχερό του αριθμό στο χέρι!!!

Το άσπρο μαύρο

Ένας από τους ανθρώπους της εμπιστοσύνης του Κ. Καραμανλή θεωρείται ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης (Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά), τον οποίο και συχνά-πυκνά συμβουλεύεται. Ο πρωθυπουργός συνηθίζει να λέει για τον Βαγγέλη (πίσω μου σ’ έχω Σατανά) ότι είναι ο άνθρωπος-προπαγάνδα, ο τύπος που μπορεί να πουλήσει πάγο στους εσκιμώους, άμμο στους βεδουίνους, αέρα στους Έλληνες. Σε μια από τις μυστικές τους συναντήσεις ο Καραμανλής του εκμυστηρεύτηκε ότι προτίθεται να κάνει κοινωνική πολιτική. Θέλει, μάλιστα, να επενδύσει στο τρίπτυχο υγεία-παιδεία-κοινωνική ασφάλιση, θεωρώντας έτσι πως θα αλλάξει τον κοινωνικό εθνικό χάρτη και επιτέλους θα επικρατήσει ισονομία, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη (λέω και τι πιστεύω στο ενδιάμεσο, έτσι;). Τότε ο κ. Μεϊμαράκης (φτου, φύγε κακό από πάνω μου) του πρότεινε την περίφημη αγορά των 415 ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης, μια κοινωνική επένδυση της τάξεως των 1,2 δις ευρώ που θα αλλάξει την καθημερινότητα του πολίτη. Ο πρωθυπουργός τον άκουγε με τα μάτια και το στόμα ανοιχτά να ξεδιπλώνει την-περίσσεια σε αλτρουισμό-σκέψη του.
Κάποια από τα άρματα θα χρησιμοποιηθούν ως ασθενοφόρα! Έτσι θα αρματωθεί το Ε.Κ.Α.Β. με τα πλέον σύγχρονα οχήματα με δυνατότητα άμεσης προσπέλασης ακόμη και στα πιο μικρά και δύσβατα σοκάκια των αστικών κέντρων, ακόμη και στις πιο άβατες χαράδρες της επαρχίας κερδίζοντας χρόνο που μπορεί να αποβεί σωτήριος για τον ασθενή, για τη ζωή του οποίου μετρούν ακόμη και τα δευτερόλεπτα.
Κάποια εξ αυτών θα χρησιμοποιηθούν ως σχολικά λεωφορεία για τις πολυήμερες σχολικές εκδρομές. Έτσι θα αποφευχθεί το οποιοδήποτε τροχαίο δυστύχημα και θα μεγιστοποιηθεί στο απόλυτο η ασφάλεια των παιδιών, κάτι που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα και τους γονείς. Παράλληλα μπορούμε να δώσουμε οδηγίες στα ταξιδιωτικά πρακτορεία να μειώσουν τις τιμές των σχολικών πακέτων για εκδρομές στη χώρα του κουμπάρου μας Ερντογάν. Έτσι θα ικανοποιήσουμε και την ελληνική εθνική συνείδηση με ελληνικά τανκ να βολτάρουν στη γείτονα χώρα και πού ξέρεις; Η δύναμη της συνήθειας…
Τέλος, θα ενσωματωθεί δωρεάν στην κοινωνική ασφάλιση του πολίτη και η ατομική ασφάλεια ζωής σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης. Θα χρεωθούν σε κάθε νομό οκτώ τανκς που θα κινούνται σε όλη του την έκταση και σε καθημερινή βάση, με σκοπό να επιβλέπουν και να προστατεύουν τον πολίτη από τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες.
-Καταπληκτική η ιδέα σου Βαγγέλη! (του τραμπούκου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ) είπε ο Κ. Καραμανλής. Έτσι θα ενισχυθούν και τα υπουργεία Αμύνης και Δημοσίας Τάξεως.
-Θα ικανοποιηθεί και το βίτσιο μου πρόεδρε, τόνισε ο Β. Μεϊμαράκης (απεταξάμην) και μέσα του σκέφτηκε ότι ήρθε η ώρα να κάνει ξαστεριά!
-Και ποιο είναι αυτό;
-Να σηκωθώ ένα πρωί, να βγω στο μπαλκόνι μου και από κάτω να περνάν τα τανκς!!

Άσβεστος ρατσισμός

Η σπίθα γεννήθηκε αδύναμη, μικρή, τυλιγμένη στα ξύλα ενός μοναχικού σπιτιού. Με ροκανίδια ετράφηκε, σηκώθηκε, μεγάλωσε, άρχισε να ζεσταίνεται. Ξεκίνησε να περπατά προς την πόρτα, πολύ αργά, σχεδόν ασθμαίνοντας. Προσπέρασε χωρίς να ανοίξει, αόρατα. Βγήκε έξω στην αυλή προσεκτικά, δυσκίνητα. Απλώθηκε ομοιόμορφα, νωχελικά, γεύτηκε κάθε χόρτο, κάθε λουλούδι, με ή χωρίς ανθό, κάθε κοτσάνι, με ή χωρίς αγκάθια, αδιάκριτα. Κυνήγησε ζωηρά, κάθε μυρμήγκι, κάθε ζουζούνι της αυλής, αδιάκριτα. Έβαψε τις πέτρες, το «συντριβάνινο» αγαλματάκι, το άκομψο τοιχάκι της αυλής, το κέλυφος ενός σαλιγκαριού χρώμα μουντό σταχτί, το αγαπημένο της, για όλα, αδιάκριτα. Έριξε μια ματιά ξοπίσω της. Μόλις ξεκίνησε το δημιούργημα της. Ένα έργο τέχνης που μόνο αυτή μπορεί να φανταστεί, ένα όραμα δίχως τέλος. Μια αρρωστημένη ευφορία έκανε το σώμα της να τρέμει από πόθο, να ριγά. Ένας ακατάπαυστος, ακόρεστος οίστρος τής κέρασε μπόι, την έκανε σεβάσμια, επιβλητική, σχεδόν ερωτική. Ένας ασίγαστος πόθος τη θέριεψε, τη γέμισε αυτοπεποίθηση, της έδωσε μια κολασμένη ορμή. Ξεχύθηκε. Με μανία διέσχισε θορυβωδώς το μονοπάτι αφήνοντας τα ίχνη της παντού, αδιάκριτα. Άρχισε να τρέχει, «ακόπαστα». Ίδρωσε. Μαύρος ιδρώτας δύσοσμος, ορατός, βαρύς. Μια μυρωδιά που σε έδιωχνε και σε έφερνε κοντά της.
Το δάσος ορθώθηκε πελώριο μπροστά της. Την κάλεσε προκλητικά, με φρέσκια αναπνοή, με πάθος στοιχειωμένου εραστή να έρθει κοντά του, να μπει μέσα του, να της δώσει ζωή, να της προσφέρει τη ζωή του.
Και αυτή ανταποκρίθηκε. Πλησίασε. Τον κύκλωσε χορεύοντας ερωτικά. Περπάτησε ανάλαφρα στον αέρα χαϊδεύοντας ηδονικά τις κορφές των ελάτων του. Φίλησε παθιασμένα κάθε του κορμό, αδιάκριτα. Ένωσαν τα κορμιά τους, κυλίστηκαν στο ξέφωτο, έκαναν έρωτα. Εκείνη σπαρταρούσε, κουνιόταν ασυνάρτητα στο σώμα του, του έκλεβε μανία και ’κείνος ξεψυχούσε, αδιάκριτα. Παραδόθηκε στον οργασμό της αφήνοντας την τελευταία του πνοή.

48.147 αλλοδαποί εργάτες σε Ηλεία, Μεσσηνία, Αρκαδία και Λακωνία εξαιρέθηκαν από το κοινωνικό επίδομα πυρόπληκτων, αδιάκριτα…

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Πώς να γίνετε πρόεδρος

Οι σύμβουλοι του Βαγγέλη Βενιζέλου του πρότειναν να κάνει μια ειδική λεκτική διατροφή, γιατί θεώρησαν πως, ως ένας μελλοντικός ηγέτης, πρέπει να αποκτήσει μέτρο στο λόγο του, να συμμορφώσει τα πάθη του πίσω από τις λέξεις και να αποβάλει από τις φράσεις του την εγωκεντρική διαστροφή που τον οδήγησε στην πρόσφατη εσωκομματική καταστροφή.

ΕΙΔΙΚΗ ΛΕΚΤΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ 21 ΗΜΕΡΩΝ
1η εβδομάδα: Αποτοξίνωση με λαχανόσουπα. Μπορεί να τρώει όση ποσότητα θέλει και όσες φορές την ημέρα θέλει. Με αυτόν τον τρόπο θα αποβάλει από μέσα του όλες τις τοξίνες της μεγαλομανίας, της πρωθυπουργολαγνείας, του αριβισμού, της άκρατης φιλοδοξίας και του εγωκεντρισμού που δηλητηριάζουν το λόγο του. Τα αποτελέσματα θα φανούν ήδη από την τέταρτη μέρα. Ο επιθετικός λόγος του Βαγγέλη θα δώσει τη θέση του σε ένα γλυκό και ναζιάρικο τιτίβισμα (προσπαθώ να το φανταστώ….θέλει φαντασία!).

2η εβδομάδα: Σαρδέλα που θα συνοδεύεται πάντα από αμίλητο νερό. Έτσι θα επέρθει ισορροπία στο λόγο του, γιατί ο Βαγγέλης αλλάζει με τους μήνες:
Ο Βαγγέλης του Σεπτέμβρη- Αμίλητος (υπονόμευε δια της σιωπής το ΠΑΣΟΚ)
Ο Βαγγέλης του Οκτώβρη- Γλωσσοκοπάνας (πάλευε να γίνει πρόεδρος).
Ο Βαγγέλης του Νοέμβρη- Άλαλος (έπαθε ψύξη στη γλώσσα από το «ρεύμα»).
Ο Βαγγέλης του Δεκέμβρη- Σταθερός (εύχεται ολημερίς και ολονυχτίς το 2008 να τον βρει πρωθυπουργό).

3η εβδομάδα: Σταφυλοθεραπεία. Αυτό είναι το τελικό στάδιο της αποθεραπείας και της διατήρησης των αποτελεσμάτων που επιδιώκονται. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Πώς θα τη βγάλει ο Βαγγέλης μόνο με σταφύλια;
Μάλλον θα αναστενάξουν οι αμπελώνες της Μακεδονίας.

Καλό κουράγιο Βαγγέλη.
Και μακριά το δάκτυλο από το μέλι!

Το τάβλι θέλει υπομονή.
Και ο Παπανδρέου κυνήγι!

Ινδική ασφάλεια

-Μπαμπά, μπαμπά, γιατί ο Μαγγίνας έχει έναν ανασφάλιστο Ινδό στο σπίτι του;
-Για ασφάλεια, αγόρι μου.
-Και, ρε μπαμπά, ποιους φοβάται ένας Υπουργός;
-Τους πολιτικούς του εχθρούς, αγόρι μου.
-Ναι, ρε μπαμπά, και τι φοβάται ότι θα του κλέψουν; Το σπίτι;
-Όχι, αγόρι μου, τις ιδέες του για το ασφαλιστικό!

Φτωχή γιορτή




Στις 24 Νοεμβρίου γιορτάζεται διεθνώς η παγκόσμια ημέρα αντικαταναλωτισμού (buy nothing day). H διαμαρτυρία όλων των πολιτών της γης απέναντι στον καταναλωτισμό εκφράζεται τη συγκεκριμένη ημέρα με την αποχή τους από την αγορά προϊόντων και με αυτό τον τρόπο στέλνουν το μήνυμα της επανεξέτασης της υπερκατανάλωσης προς την κοινωνία, αφού είναι γνωστό ότι το πλούσιο 20% του παγκόσμιου πληθυσμού καταναλώνει το 80% των πόρων της γης, προκαλώντας άνιση κατανομή του πλούτου και δυσαναπλήρωτες καταστροφές στο περιβάλλον.
Στην αντίπερα όχθη, βέβαια, υπάρχουν και οι γνωστοί-άγνωστοι σκεπτικιστές οι οποίοι μας επισημαίνουν ότι η συνείδηση του καταναλωτικού κοινού δεν επηρεάζεται από τη μια, μόνο, ημέρα της άρνησης κατανάλωσης και σίγουρα επισκιάζεται από την αγοραστική μανία των υπολοίπων ημερών του χρόνου.
Με την άποψη αυτή των σκεπτικιστών φαίνεται να συντάσσεται και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία και σκέφτεται να προτείνει πιλοτικά την εφαρμογή της γιορτής στη χώρα μας για εξήντα ημέρες το 2008, με σκοπό η ελληνική κοινωνία να αναθεωρήσει την καταναλωτική της συνείδηση και, αν αυτό πετύχει, να το παγκοσμιοποιήσει στοχοθετώντας έτσι την ισομερή ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου.
Ως πιθανές ημέρες εφαρμογής της γιορτής, η κυβέρνηση σκέφτεται τις μονές ημερολογιακές ημέρες του Γενάρη και τις ζυγές ημέρες του Φλεβάρη. Έτσι θα καταλαγιάσει και τις όποιες αντιδράσεις των συνδικαλιστών της «φίλων» επιχειρηματιών, αφού οι πολίτες, ούτως ή άλλως, την περίοδο αυτή θα έχουν ελάχιστη αγοραστική δυνατότητα λόγω της οικονομικής εξαθλίωσης που θα έχουν ήδη υποστεί από την αγορά πετρελαίου, τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η. και του Ο.Τ.Ε. και την ακρίβεια από τις υποφαινόμενες ανατιμήσεις όλων των προϊόντων.
Έτσι ο Έλληνας που αναπόφευκτα θα «πεινάσει»-πεινάσει, με ή χωρίς εισαγωγικά, αυτόν τον χειμώνα, θα γιορτάζει την πείνα του χωρίς ίχνος ντροπής και στεναχώριας, αφού ο σκοπός-αν και πεινασμένος- θα είναι ιερός.
Έπειτα, και με σύνθημα το ΄΄πτωχοί τω χρήματι μα πλούσιοι τω πνεύματι΄΄, ο Έλληνας των ιδανικών, των αρχών και των αξιών θα μεταλαμπαδεύσει την νεοαποκτηθείσα καταναλωτική συνείδηση στους υπόλοιπους κατοίκους του πλανήτη, μια συνείδηση που θα βασίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία του περιβάλλοντος…

Χρόνια πολλά, λοιπόν, και με τις υγείες μας… …

Ολυμπιακό ανέκδοτο

-Μπαμπά, μπαμπά, πετάει η Ολυμπιακή;
- Πετάει, που λέει ο λόγος, αγόρι μου. Απογειώνεται, κάνει κανα-δυο μέτρα στον αέρα και ύστερα πέφτει.
-Γιατί, ρε μπαμπά; Βάρυνε από τα χρόνια;
-Όχι, αγόρι μου, από τα χρέη!
-Και γιατί, ρε μπαμπά, δεν την πουλάμε να ξεχρεώσουμε;
-Και συ μου βγαίνεις ακριβά, αγόρι μου, αλλά δε σε πουλάω!
-Δηλαδή, ρε μπαμπά, αυτό που λένε ότι η Ελλάδα πουλάει τα παιδιά της, δεν ισχύει;
-Όχι, βέβαια, η Ελλάδα δεν πουλάει, μόνο ξεπουλάει!

Τα κορμιά και τα μαχαίρια…

Το θέμα του βιασμού ανηλίκων έγινε αντικείμενο συζήτησης την προηγούμενη εβδομάδα στη βουλή με αφορμή τον κατάδικο βιαστή, στον οποίο δόθηκε, με την ανοχή της δικαιοσύνης (ποια δικαιοσύνη;), μια δεύτερη ευκαιρία να κακοποιήσει σεξουαλικά, σε μια «άδεια» του, το σώμα και την ψυχή δύο ακόμη ανήλικων παιδιών. Ορθότατη υπήρξε η παρέμβαση του πρωθυπουργού να μεριμνήσει η δικαιοσύνη, ούτως ώστε να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα στο μέλλον και να κατατεθούν προτάσεις που θα αποτρέπουν τέτοιου είδους απάνθρωπες ενέργειες από θλιβερούς κλώνους ανθρώπων. Ο Θάνος Πλεύρης λαμβάνοντας σοβαρά το ρόλο του, αυτόν του βουλευτή, κατέθεσε και αυτός με τη σειρά του την πρόταση του για τους διαπράττοντες παρόμοιου τύπου κακουργήματα: καταδίκη με κοπή των γεννητικών τους οργάνων (υπάρχει και στα πρακτικά της βουλής!). Οι συγγενείς, οι πολιτικοί του φίλοι και όλοι όσοι πραγματικά νοιάζονται για τον ίδιο αλλά και πιστεύουν σε μια λαμπρή πολιτική του σταδιοδρομία, έπεσαν πάνω του και του είπαν ότι δεν πρέπει η σκέψη του να βασίζεται σε τέτοιου τύπου μεσαιωνικές πρακτικές, γιατί, με την ίδια λογική, θα πρέπει να διαμελίζονται και οι φονιάδες ανήλικων παιδιών και κατ’ επέκταση να γίνεται θανατηφόρο ηλεκτροσόκ στους κατά συρροή δολοφόνους και να θανατώνονται οι εγκληματίες πολέμου. Τον συμβούλεψαν μάλιστα να προτείνει την αύξηση του χρόνου καταδίκης των συγκεκριμένων εγκληματιών και την περιορισμένη χορήγηση αδειών, πάντα με αστυνομική συνοδεία.
Ο βιδωμένος στο -πρόσφορο των δογμάτων- έδαφος Θ. Πλεύρης, αφού εισάκουσε τις ικεσίες των άπιστων φίλων, σκέφτεται πλέον να αναθεωρήσει την πρόταση του συμπεριλαμβάνοντας -πέραν του βιασμού- και τα άλλα αποτρόπαια εγκλήματα που του αναφέρθηκαν. Η πιθανή αναδιατύπωση της πρότασης θα είναι η εξής:
καταδίκη με παρά-πλευρες απώλειες… μελών και οργάνων του ανθρώπινου σώματος.
Σκέφτεται, μάλιστα, την πρόταση του αυτή να τη στοιχειοθετήσει και με τη δημιουργία νέων μόνιμων θέσεων εργασίας, αφού, σε περίπτωση εφαρμογής της, θα χρειαστούν και οι ΄΄Κόπτες΄΄ των μελών και οργάνων. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον οι προσλήψεις να γίνουν μέσω Α.Σ.Ε.Π. και όχι κοψο-μελιά με ρουσφετολογικό χαρακτήρα. Επίσης, καλό θα ήταν, για τις συγκεκριμένες θέσεις να μοριοδοτηθούν οι χασάπηδες, με βάση το χρόνο εργασίας τους στο ΄΄κόψιμο’’, για μια πιο ανώδυνη τιμωρία, ως μια κοινωνική προσφορά ενός κράτους που προνοεί ακόμη και για τους κακούργους!

Ο έντονος λαϊκισμός, πολλές φορές, αποτελεί ένα είδος υφέρποντος ρατσισμού.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

Άχνα και… Κανέλλη

Ο Κανέλλος κάθε πρωί ξεκινά για την οικοδομή με το τσιγάρο να κρέμεται στα χείλη. Περπατάει στο δρόμο βλοσυρός και σκυφτός με το ζωνάρι λυμένο να σέρνεται ξοπίσω του. Κάποιος δε θα το πατήσει; σκέφτεται. Φτάνει στο γιαπί-TV, ανάβει και άλλο τσιγάρο, φορτώνεται το πηλοφόρι και το μυστρί (γιατί αυτό ως γνωστόν κάνει τους επαναστάτες άντρες), ρίχνει ένα ηλεκτροφόρο βλέμμα στους λοιπούς πανελίστες, φτύνει στο πάτωμα, τραβάει μια ρουφηξιά απ’ το βαρύ φραπέ του και παίρνει θέση μάχης. Θα σας ισοπεδώσω, σκέφτεται. Θα αμολήσω τον οχετό και δε θα πάρετε χαρτωσιά. Και αν δεν πιάσει και αυτό τότε θα σας πνίξω φυσώντας μια γερή ρουφηξιά απ’ το σέρτικο στα μούτρα σας.
Κάποιος από τους συνομιλητές τολμά να αρθρώσει μια υποψία διαφωνίας. Και τότε ο Κανέλλος o ακυβέρνητος με μια γρήγορη κίνηση ορμάει σαν γατόπαρδος και τον αρπάζει από το λαιμό. Ο δυστυχής συνομιλητής αιφνιδιάζεται. Kάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να ξεφύγει από τη θανατηφόρα λαβή. Καθώς παλεύει ξέπνοος ακούει τον Κανέλλο να καγχάζει:
-Και μην αρχίσω τώρα να λέω για το ’ξώγαμο της θείας σου της Κίτσας που τα ’χε με την ξαδερφονύφη του πατέρα σου…
Αυτό ήταν! Τον ισοπέδωσε!
Σφουγγίζει τον ιδρώτα του τελετουργικά με το λιωμένο από τη δημοκρατική γυμναστική μαντήλι και επιστρέφει στη θέση του ψάχνοντας για το επόμενο θύμα. Αφού επιπλήξει και τον τηλεπαρουσιαστή ακόμη και για το χρώμα της γραβάτας του, αποχωρεί από το πάνελ με ύβρεις και χειρονομίες. Από το μένος του δε θα γλυτώσει ούτε ο ταξιτζής ούτε και το μπασταρδεμένο σκυλάκι του θυρωρού που τόλμησε να κουνήσει την ουρά του στο διάβα του. Βουτάει στο κρεβάτι του με ορμή κλείνει τα μάτια και ρίχνει ένα τρικούβερτο καυγά με τα όνειρα του. Το πρωί τον βρίσκει με ανανεωμένο θυμό, έτοιμο να ορμήξει και πάλι.
Και μη σας λάχει στο δρόμο σας!!!

Αλέξης σε σενάριο Αλέκου

Καθισμένος μπροστά στον υπολογιστή και παρατηρώντας τα σχόλια μου, βλέπω πως πάλι κάτι μου λείπει. Είναι η δεύτερη εβδομάδα που γράφω, με τίτλο αυτή τη φορά. Υπάρχει…λόγος είναι ο τίτλος και, παρόλο που προσπάθησα να συμπεριλάβω με κριτική διάθεση στη στήλη μου όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, κάποιος μου ξεγλιστράει. Πρόκειται για τον Αλέκο Αλαβάνο, τον πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..Αλέκο, σε περίμενα μια εβδομάδα με το δάχτυλο στη σκανδάλη και εσύ με πυροβόλησες και μάλιστα δύο φορές. Την πρώτη, με την απόφαση σου να μη διεκδικήσεις εκ νέου την προεδρία και μάλιστα σε ένα χρονικό σημείο που υπάρχει προοπτική για το κόμμα σου και για σένα προσωπικά, κάτι που απαιτεί θάρρος και τόλμη. Τη δεύτερη, με την επιλογή σου να στηρίξεις ένα νέο άνθρωπο, τον Αλέξη Τσίπρα, κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο ως επιλογή. Δεν Υπάρχει…λόγος να σου ασκήσω κριτική και δε θα το κάνω. Υπάρχει…λόγος να γράψω για σένα και ο λόγος είναι για να σε συγχαρώ που έβγαλες από μέσα μου μια γλυκιά μελωδία αρπίζοντας τις ευαίσθητες πολιτικές μου χορδές.


Το ρίσκο φέρνει όραμα…τ’ όραμα φέρνει μέλλον!

Προγραφές

Ένα «φλέγον» ζήτημα που απασχολούσε τον –μετά την 11 Νοεμβρίου- Γιώργο Α. Παπανδρέου (ΓΑΠ) ήταν η αξιοποίηση ή μη του Βενιζέλου και των ανθρώπων που υποστήριξαν σθεναρά την υποψηφιότητα του. Τελικά, αποφάσισε να λειτουργήσει «ενωτικά» και να αποκλείσει από τα προσωρινά εσωκομματικά όργανα τους αντιΓΑΠφρονούντες.
Ο ΓΑΠ, αφού «έκαψε» πολιτικά όλους τους ανθρώπους του Βενιζέλου, τους χρέωσε στον Ανδρέα Λοβέρδο, τοποθετώντας τον υπεύθυνο για τους πυρόπληκτους, επηρεασμένος, ίσως, και από τον «πυροσβεστικό» ρόλο του τελευταίου στις εκλογές της 11ης Νοεμβρίου. Η αντίδραση του Α. Λοβέρδου ήταν άμεση, αφού άλλαξε το τηλεφωνικό νούμερο του πολιτικού του γραφείου σε 199 και, κυκλοφορώντας με έναν μεγεθυντικό φακό στο χέρι και μια μάνικα στο άλλο, προσπαθεί να ξεσκεπάσει πυρομανείς και να σβήσει τις όποιες πολιτικές πυρκαγιές. Πάντως, εγώ δεν βλέπω κανέναν στο ΠΑΣΟΚ να παίζει με τα σπίρτα και αυτό που προέχει είναι η ενότητα, η οποία διασφαλίζεται με τη συμμετοχή όλων των «ρευμάτων», ειδάλλως το πολιτικό μέλλον του ΠΑΣΟΚ προ(δια)γράφεται δυσοίωνο!

Το ανέκδοτο του γαλάζιου λαγού

Ο εκλεκτός των επικοινωνιολόγων και πρωθυπουργός της χώρας μας, Κώστας Καραμανλής, κάλεσε ένα ωραίο πρωί στο γραφείο του τους Θοδωρή Ρουσόπουλο και Βασίλη Μαγγίνα
–Θέλω, τους είπε, να επιλέξω τον υπουργό απασχόλησης που θα λύσει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας. Ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ο άνθρωπος που θα αναλάβει αυτή τη δύσκολη αποστολή;
Τότε ο Θ. Ρουσόπουλος πήρε το λόγο και είπε:
-Ο άνθρωπος που ψάχνουμε πρέπει να έχει μεγάλα αυτιά και κοντή ουρά!
–Γιατί; ρώτησε έκπληκτος ο πρωθυπουργός.
–Επειδή, απάντησε ο Θ. Ρουσόπουλος, μόλις καταθέσει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, θα τον κυνηγήσουν τόσα εκατομμύρια εργαζόμενων, που θα πρέπει να γίνει λαγός!
-Και πού θα βρούμε τέτοιο κορόιδο; αναφώνησε ο Β. Μαγγίνας και συνέχισε να ροκανίζει ατάραχος το καρότο του!!

Ο Χάαν και … ο ΄΄Χάνος΄΄

Στην παγκόσμια συνεύρεση των υπουργών υγείας που πραγματοποιήθηκε στην Κίνα παραβρέθηκε και ο δικός μας υπουργός. Το θέμα της διάλεξης που έδωσε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν η περιγραφή του εθνικού συστήματος υγείας της χώρας μας (Ε.Σ.Υ.) στο οποίο και αναφέρθηκε ως πρότυπο για πολλές χώρες (πιθανώς του τρίτου κόσμου). Κλείνοντας, ο Δ. Αβραμόπουλος θέλησε να τηρήσει τους κανόνες της ελληνικής φιλοξενίας και υποταγμένος στους κανόνες του savoir vivre απευθύνθηκε στο συνάδελφο του Κινέζο υπουργό Υγείας και του πρότεινε να ναυλώσει δωρεάν ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής (που τα ’χουμε περίσσια) και να παραλάβει ένα συνεργείο Κινέζων πολιτών που θα αποτελείται από ιατρούς, νοσηλευτές και δύο ασθενείς, ένα νεφροπαθή και έναν καρκινοπαθή, για να παρακολουθηθούν στα κρατικά ελληνικά νοσοκομεία και να αποκομίσουν εμπειρίες για το πως λειτουργεί ένα πρότυπο σύστημα υγείας. Βέβαια, ο δημοφιλής (γιατί άραγε;) Δημήτρης θεώρησε ότι η πρόταση του θα παραμείνει στα χαρτιά εν αντιθέσει με τον τυπολάτρη Κινέζο ομόλογο του, που, δίχως να γνωρίζει τι εστί Αβραμόπουλος, έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν του την πρόταση του mister tipota (παγκάλειος ο χαρακτηρισμός) και του ζήτησε ημερομηνία αναχώρησης, χρόνο παραμονής των συμπατριωτών του και πλάνο δράσης. Ο Αβραμόπουλος, ενώ ψέλλιζε μια τυχαία ημερομηνία, άρχισε να συλλογίζεται ότι ο νεφροπαθής θα παραδώσει τη ζωή του σε μια λίστα αναμονής, πριν ακόμη κάνει την πρώτη του αιμοκάθαρση, και ο καρκινοπαθής θα χρειαστεί τη μεσολάβηση του Κομφούκιου, για να βρει κρεβάτι σε αντικαρκινικό νοσοκομείο της χώρας μας. Σκέφτηκε ότι το αεροπλάνο δεν πρέπει να προσγειωθεί στην Ελλάδα. Πήρε λοιπόν τηλέφωνο στο διευθυντή του πολιτικού του γραφείου και ρώτησε:
-Πόσο κοστίζει μια αεροπειρατεία;
-Είναι ακριβή υπουργέ μου, του απάντησε με μειλίχια ψυχραιμία ο συνεργάτης του.
-Παρήγγειλε μία και χρέωσε την στα αποθεματικά των ταμείων, είπε ο sir Abramopoulos.
Και έζησαν(???) αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Ηθικό δίδαγμα: Οι ασθενείς εν πτήση- το κράτος αεροπειρατής!

Βιοπορτρέτο

Πρώτα, μου είπαν ότι θα βάλουν κάμερες στα γήπεδα. Δεν είπα τίποτα, γιατί πίστεψα ότι έτσι θα γλύτωνα από τους χούλιγκαν που έκαναν κακό στην ομάδα μου. Έπειτα, αποφάσισαν να παρακολουθούν με κάμερες τις διαδηλώσεις. Δε μίλησα, γιατί πίστεψα πως έτσι θα απαλλαγώ από τους κουκουλοφόρους που καταστρέφουν σε κάθε πορεία το μαγαζί της μητέρας μου. Κατόπιν, τοποθέτησαν κάμερες στους δρόμους. Δε μίλησα, γιατί πίστεψα πως έτσι θα προφυλαχθώ από τους τσαντάκηδες και τους ληστές του δρόμου. Αργότερα μου ανήγγειλαν ότι θα βάλουν κάμερες στα σχολεία. Δε μίλησα γιατί θεώρησα πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης κατά των ναρκωτικών που απειλούν τα παιδιά μου. Τέλος, έβαλαν κάμερες στη δουλειά μου. Δεν είπα τίποτα, γιατί θεώρησα ότι θα ήταν κίνητρο για τους τεμπέληδες να εργαστούν επαρκώς. Μια μέρα μπήκα στο σπίτι μου και αντίκρισα μια κάμερα να με κοιτά κατάματα. Τότε σήκωσα το κεφάλι, ύψωσα τη φωνή μου και της είπα ότι είναι ανεπιθύμητη στο σπίτι μου, γιατί προσβάλει τα ατομικά μου δικαιώματα και παραβιάζει τα προσωπικά μου δεδομένα. Μου ήρθε δικάσιμος εντός ολίγων ημερών. Ήμουν κατηγορούμενος. Στο δικαστήριο μου απήγγειλαν τις κατηγορίες. Κατηγορήθηκα ως χούλιγκαν-κουκουλοφόρος-ληστής-κακός πατέρας-τεμπέλης. Καταδικάστηκα να τελώ υπό μόνιμη παρακολούθηση. Χειραγωγήσιμος για το «καλό της ανθρωπότητας».

Σιωπή, οπλίζεις τον εχθρό. φωνή τον ετρομάζεις,
Τα λόγια σου ας βγούν μπροστά, στα πόδια μην το βάζεις,
Και αν η φωνή σου δε θα βγει, καν’ τη σιωπή σου ν’ ακουστεί,
Να καταλάβει ουρανούς, να φτερουγάει με αετούς,
Να ακουστεί ελεύθερη!

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Πρόταση για το ασφαλιστικό

Ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της εποχής μας, σύμφωνα με πρόσφατες στατιστικές έρευνες του υπουργείου απασχόλησης, αποτελεί η κατάθλιψη των συνταξιούχων. Η αιφνίδια διακοπή εργασίας οδηγεί στην περιθωριοποίηση, την αποξένωση και εν τέλει στην απομόνωση αυτών από το κοινωνικό σύνολο.
Ο υπουργός απασχόλησης Β. Μαγγίνας αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα για να καταπολεμήσει την έξαρση αυτού του φαινόμενου , προσθέτοντας έτσι και αυτός με τη σειρά του ένα λιθαράκι στο συρρέων κοινωνικό έργο της ευσυνείδητης κυβέρνησης της Ν.Δ. Έτσι λοιπόν, προτίθεται να παρατείνει τον χρόνο εργασίας των πρόδρομων καταθλιπτικών για 2 τουλάχιστον έτη και έπειτα να τους εντάξει σε εθελοντικά εργασιακά προγράμματα ημιαπασχόλησης, συνδυασμένα με δωρεάν συνεδρίες ψυχολογικής στήριξης. Βέβαια, ο Β. Μαγγίνας αναλαμβάνει το ρίσκο να μην προλάβουν να συνταξιοδοτηθούν οι ευεργετηθέντες πολίτες αλλά, κατάθλιψη δεν πρόκειται να πάθουν.
Το τερπνό μετά του ωφελίμου…υπουργέ μου!!

Οι σταυροφόροι του λαού

Η καθημερινή είσοδος των 10 βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ στη βουλή πραγματοποιείται με τη μορφή ιεροτελεστίας. Δίνουν ραντεβού μια συγκεκριμένη ώρα στον αύλειο χώρο της βουλής, όπου καταφθάνουν ντυμένοι ομοιόμορφα ως σταυροφόροι, καβαλώντας άλογα μεγαλωμένα στις πλαγιές του Ολύμπου και κρατώντας στο χέρι σφιχτά τις εξάμετρες μακεδονικές σάρισες. Παρκάρουν τα άλογα στο ΄΄προσταύλιο’’ της βουλής και εισέρχονται σε αυτήν, με σαλπίσματα και πολεμικές ιαχές. Αφού κάνουν φωναχτά την προσευχή τους, παρατάσσονται σε θέση μάχης στα χαρακώματα της βουλής, όπου ασκούν δημιουργική και εποικοδομητική αντιπολίτευση. Ο Γ. Καρατζαφέρης, ως επικεφαλής της πομπής των σταυροφόρων και ΄΄ πρίγκιπας ΄΄ της πολιτικής τακτικής(από τακτική σκίζει, είναι η αλήθεια), άρει τους ηθικούς κανόνες του πολιτικού μας πολιτισμού μόνο σε περίπτωση χρήσης κάποιων απαγορευμένων λέξεων όπως Σκόπια, κομμουνισμός, μετανάστες, Τουρκία και τότε επιδίδεται σε πολεμικές πιρουέτες και εθνικιστικά κελεύσματα μάχης.
<< Πιασάδικες>> οι εθνικιστικές και θρησκευτικές κορώνες φίλε Γιώργο αλλά εμείς θέλουμε και αποτελέσματα.
Την Πόλη πότε θα την πάρουμε?

Ο διαιτητής

Μία υποψηφιότητα τύπου ΄΄ Κ. Σκανδαλίδη ΄΄, η οποία συνοδεύεται από απειροελάχιστες πιθανότητες εκλογής, προσφέρεται για ριζοσπαστικές και καινοτόμες πολιτικές προτάσεις, όπως και απρόσκοπτες θέσεις, που δε θα εμπεριέχουν, ως θεμέλιο συστατικό, το φόβο του πολιτικού κόστους. Ο πάσχων -κατά τα φαινόμενα-από το σύνδρομο της καυτής πατάτας, σύντροφος Κ.Σ περιορίστηκε σε έναν φοβικό διαιτητικό ρόλο,
αναλωνόμενος σε συνθήματα εκτόνωσης του ύφους ΄΄ βάλτε τα μαχαίρια στα θηκάρια ΄΄ και σε μηνύματα εικονικής ενότητας αφού, αυθαίρετα, χρεώθηκε τη διασφάλιση της ενότητας του ΠΑΣΟΚ.
Αξιολογώντας έτσι τον διαιτητή Κ.Σ, του χρεώνω στα θετικά την ομαλή -παρά τις συνεχείς εντάσεις και προστριβές- διεξαγωγή του εσωκομματικού αγώνα, όπου, εύστοχα, δεν εξάντλησε την αυστηρότητα του, περιοριζόμενος σε απλές συστάσεις και ελάχιστες κίτρινες κάρτες.
Συγχαρητήρια λοιπόν Κώστα για τη διαιτησία σου!
Παρ’ αυτά, ως υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, φλέρταρες έντονα με την κόκκινη κάρτα, ίσως γιατί δεν αντιλήφθηκες ότι ο πολιτικός σου χώρος δεν έχει πρόβλημα ισορροπιών αλλά θέσεων!

Ο αμερόληπτος Γιάννης

Υποψήφιος για το βραβείο αντικειμενικότητας στη δημοσιογραφία προτάθηκε -δια βοής- από το τηλεοπτικό και αναγνωστικό κοινό της χώρας μας ο δημοσιογράφος Γ. Πρετεντέρης.
Ως σύγχρονος Λυκούργος της t.v, ο αξιαγάπητος-κατά τ’ άλλα- Ιωάννης υιοθέτησε νέους δημοσιογραφικούς τηλεοπτικούς κανόνες όπου δε ρωτά αλλά τοποθετείται, δεν ισορροπεί αλλά παίρνει θέση, δεν ενημερώνει αλλά προπαγανδίζει.
Βέβαια ,οφείλω να ομολογήσω πως η παράδοξη δημοσιογραφική του στάση δρα ψυχοθεραπευτικά στους τηλεοπτικούς του αποδέκτες, αφού καταφέρνει να τους εκτονώσει, αποβάλλοντας από μέσα τους κάθε νοσηρή σκέψη για το δημοσιογραφικό επάγγελμα.
-Με λένε Στέφανο Παραστατίδη και είμαι καλά …(ως πότε?)