Ξέρει σκάκι η αρκούδα;

Κίνηση ματ αλά Κίσινγκερ της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων πολιτειών προς τη Ρωσία στο θέμα της Οσετίας. Η προσπάθεια να πλήξει τη δημόσια εικόνα της Ρωσίας στη διεθνή κοινή γνώμη είχε αποτέλεσμα καθώς την εγκλώβισε και την οδήγησε σε μια αναμενόμενη αλλά ανθρωπιστικά καταδικαστέα πολεμική απάντηση στις καίριες «ολυμπιακές» προκλήσεις του αμερικανοκίνητου προέδρου της Γεωργίας Σαακασβίλι…
Μια ιστορική αναδρομή με λακωνικούς όρους είναι απαραίτητη για να έχουμε πλήρη εικόνα της κατάστασης στην περιοχή του Καυκάσου. Οι αψιμαχίες και διενέξεις μεταξύ των φιλορώσων Οσέτιων και Γεωργιανών καλά κρατούν από την εποχή του Γεωργιανού Στάλιν ακόμη, βασιζόμενες σε φυλετικές και θρησκευτικές (?) διαφορές (μολονότι χριστιανοί, οι Οσέτιοι «ευλογούνται» από τη ρωσική Εκκλησία και όχι από τη γεωργιανή).
Το 1989 και λίγο πριν την κατάρρευση της Ε.Σ.Σ.Δ. η Νότια Οσετία «αυτοανακηρύσσεται αυτόνομη» και αποσχίζεται από τη Γεωργιανή Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία μέσα από ένοπλες συρράξεις και συγκρούσεις 3 περίπου χρόνων που καταλήγουν στην ανακωχή του 1992. Τότε δημιουργείται ειρηνευτική δύναμη 500 ανδρών από Ρωσία, Γεωργία, Ν. Οσετία.Η Ν. Οσετία συντάσσει σύνταγμα, προκηρύττει εκλογές και εκλέγει πρόεδρο το 1996. Με πρωτοβουλία της Μόσχας τον χειμώνα του 2000 η Ρωσία και η Γεωργία υπογράφουν διακρατική εμπορική συμφωνία όπου θεωρείται σχεδόν δεδομένη η αυτονομία της Οσετίας. Το 2002 η Οσετία εκλέγει πρόεδρο τον Εντουάρντ Κοκόιτα, ο οποίος ευθύς αμέσως ζητεί από τη Ρωσία να αναγνωρίσει την «ανεξαρτησία» της χώρας. Ακολουθούν διαβουλεύσεις με τη Μόσχα και την Τιφλίδα, οι οποίες το 2005 καταλήγουν σε συμβιβασμό - η Γεωργία θα αναγνωρίσει την «περιορισμένη αυτονομία» της Οσετίας και η Ρωσία δεν θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της. Αυτό όμως δεν ικανοποιεί τους Οσέτιους, οι οποίοι στις αρχές του 2006 διοργανώνουν δημοψήφισμα για την πλήρη ανεξαρτησία τους - και, φυσικά, εξασφαλίζουν το 93,2% των ψήφων.Την άνοιξη του 2006 και ύστερα από συμφωνία με την Ουάσιγκτον καταφθάνουν στη Γεωργία αμερικανοί στρατιωτικοί σύμβουλοι οι οποίοι αναλαμβάνουν την οργάνωση και τον εξοπλισμό του στρατού της Γεωργίας. Από το σημείο αυτό και πέρα έχουμε μια διαρκή σύγκρουση - στο πολιτικό, στο διπλωματικό αλλά και στο στρατιωτικό πεδίο. Γεωργιανές δυνάμεις ενεργούν επιθέσεις στην Οσετία, το καλοκαίρι του 2007 ρίχνουν όλμους στην πρωτεύουσα Τσχίνβαλι της Οσετίας, η Γεωργία κατηγορεί τη Ρωσία ότι εξοπλίζει «ατάκτους» και στέλνει βαρέα όπλα στην Οσετία, μια προσπάθεια της Οργάνωσης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη τον Οκτώβριο 2007 να λυθούν τα προβλήματα με αμοιβαίες υποχωρήσεις αποτυγχάνει και έκτοτε επικρατεί μια κατάσταση την οποία ο ρώσος πρόεδρος Μεντβέντεφ χαρακτήρισε τον περασμένο Μάιο «αφύσικη και προφανώς επικίνδυνη».
Eδώ προκύπτει το αναμφίβολο ερώτημα πως η οικονομικά αδύναμη και στρατιωτικά ανίσχυρη Γεωργία οδηγήθηκε σε μια τέτοια κίνηση στρατιωτικής παρέμβασης στην οσετιακή πρωτεύουσας Τσχινβάλι;
GEORGIA
Total personnel: 26,900Main battle tanks (T-72): 82Armoured personnel carriers: 139Combat aircraft (Su-25): SevenHeavy artillery pieces (including Grad rocket launchers): 95
RUSSIA
Total personnel: 641,000Main battle tanks (various): 6,717Armoured personnel carriers: 6,388Combat aircraft (various): 1,206Heavy artillery pieces (various): 7,550{Source: Jane’s Sentinel Country Risk Assessments } από: troktiko.blogsot.com
Οδηγήθηκε προανέφερα; Χμμμ! Και έχοντας πλήρη γνώση των συνεπειών που θα επακολουθήσουν; Ξανά χμμμ!Βέβαια η κίνηση της «Αστερόεσσας» είναι ματ και όχι ρουά-ματ (σπάνιο στη διπλωματία). Αναμένεται η απάντηση της «αρκούδας» στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα…ίσως με ένα ροκέ ανταλλάσοντας τον πύργο του Κόσσοβου (http://www.epikairo.gr/?p=1787) με τον βασιλιά της Αμπχαζίας-Οσετίας…στη γωνία του μαύρου τετραγώνου της Κασπίας…
Παρακολουθώντας τις διεθνείς εξελίξεις και τις θέσεις των Αμερικανών και Βρετανών υπέρ της Γεωργίας, εύλογα αναρωτιόμαστε: Η ευρωπαϊκή ένωση, πέρα από το να καταδικάζει τις κάθε είδους πολεμικές συρράξεις ανά την υφήλιο, θέση υπέρ ή κατά κάποιου δεν έχει; Δεν μυρίζουν στα ευρωπαϊκά τους δάχτυλα υποκινητές;Να αφήσουμε ελεύθερη την προπαγάνδα της εκεχειρίας;Δεν κουράστηκαν να κρατούν ισορροπίες;Μάλλον η ευρωπαϊκή ένωση ανήκει στον αστερισμό του ζυγού!