εγώ θα 'μαι κει που μου πρέπει, μαζί σου.
Πίσω σου καθώς ενάρετα ξιφασκείς μέσα στο δάσος.
Πλάι σου καθώς περήφανα περπατάς στη μέση του δρόμου.
Μπροστά σου καθώς άτιμα απειλείσαι σε μια ύπουλη ενέδρα.
.................................................................................
Εγώ θα μια κει που μου πρέπει, ως ότου μαζί πέσουμε.
Γνωρίζοντας πως ο καθένας ζει και ο καθένας πεθαίνει.
Θα δω το στερνό σου χαμόγελο να πετά από τα χείλη, ψηλά σαν λευκό περιστέρι.
όταν στα μάτια μου διαπιστώσεις πόσο ξένη ήταν πάντα για μένα η προδοσία.
http://www.youtube.com/watch?v=dKu2MXJk0ak&feature=player_embedded
