Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008

Ασφάλεια ζωής

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ (κοσσο)ΒΑΡΟΣ

Παρόμοιες περιπτώσεις με αυτή του Κοσσυφοπεδίου υπάρχουν περίπου διακόσιες ανά την υφήλιο. Η Σερβία φαίνεται να πληρώνει πολιτικά λάθη του 1999 και ιμπεριαλιστικές τάσεις κατευθυνόμενων μερίδων λαών που ονειρεύονται πρωταγωνιστικούς ρόλους και υποδύονται ρόλους κομπάρσου σε όνειρα άλλων.

-Ατάραχη χτυπά η καρδιά του εθνικισμού στο παγκόσμιο σώμα δίνοντας ρυθμό σε ακραίες οργανώσεις, ζωή σε ψευδοκράτη.
- Η ειρηνική συνύπαρξη των λαών φαντάζει ρήση Αισώπεια στη σκέψη ενός ανθρώπου απλού.
-Ξέμπαρκοι οραματιστές θαρρούν πως ο φανατισμός τιθασεύεται μόνο με όραμα.
Σαν το λιοντάρι που ο λοστός μόνο το αγριεύει.
-Το διεθνές δίκαιο παραμορφώνεται συχνά στα χέρια συμφερόντων των δήθεν υπερασπιστών του. Κήνσορες που στα χέρια τους την πλαστελίνη των λαών φτιάχνουνε όπως θέλουν.
-Κράτη αιμοδιψή και αδίστακτα, με γλώσσα νόθα και αστήρικτη καταγωγή, κρύβουν την άγνοιά τους με μια ασιδέρωτη σημαία και δικαιολογούν την ύπαρξη τους με σύνορα από σπιρτόκουτα καμένα. Κράτη αδιάφορα και ασήμαντα παίζουν το ρόλο τους καλά, τόσο καλά, που γίνονται ρόλος και αυτά, ασυνείδητα, έστω για λίγα χρόνια.

Παράξενο μου φαίνεται πως στο όραμα του διεθνισμού, της ειρήνης των λαών, της συνεργασίας των ανθρώπων, της αντι-ρατσιστικής συνείδησης, της τολμηρής συμβίωσης, της κοινωνικής φροντίδας, εμείς κουνάμε το κεφάλι συγκαταβατικά στη δημιουργία κρατών με υποβαλλόμενη εθνική συνείδηση, τρέφουμε με μίσος άσβεστο λαούς ασυνείδητους, δημιουργούμε με τέχνη αριβιστές πολιτικούς.

Πώς η δημιουργία τέτοιων τελεσφόρων κρατών βοηθάει το ευρωπαϊκό και, κατά συνέπεια, το παγκόσμιο όραμα;
Πώς ενώνουμε,χωρίζοντας;
Τα βαλκάνια έγιναν ωρολογιακή βόμβα.
Ένας νέος πόλεμος είναι προ των πυλών.
Και εμείς ανταλλάσσουμε ονομασίες με τι; Τι ψάχνουμε να προφυλάξουμε;
Ξεπουλάμε τη γεωπολιτική μας σκέψη με πρόσκαιρους ψηφοθηρικούς πολιτικούς σχεδιασμούς.
Σαν ζώα ασχεδίαστα, κυνηγάμε την ουρά μας.
Πώς ενώνουμε, χωρίζοντας;
Πολιτικοί μας γίνονται γελωτοποιοί υπερδυνάμεων, φτιάχνουν τη διάθεσή τους, χαρίζουν, με ακροβατισμούς, όνειρα ελληνικά, ανθρώπινα. Με φτηνές διαπραγματεύσεις αγοράζουν εύνοια, με λάσπη χτίζουν προσωπικές φιλοδοξίες, με στυγνή αδιαλλαξία διχοτομούν ελπίδες. Εκπροσωπούν εμάς, δήθεν για μας, όλα για την πατρίδα, δήθεν για την πατρίδα. Και εμείς, συμμέτοχοι νοεροί, παρακολουθούμε βουβοί, χωρίς να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε ή να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Το ίδιο ένοχοι.
Πώς ενώνουμε, χωρίζοντας;
Έρχεται και η Κύπρος με νέα κυβέρνηση και το ψευδοκράτος μπρελόκ στο θηλάκι της. Εκεί, τι θα προσφέρουμε;
Πόσα ακόμη κράτη θα αφήσουμε να δημιουργηθούν;
Πώς ενώνουμε, χωρίζοντας;

Μας παρέσυρε το ρέμα

Τηλεοπτικός χιονιάς


Ένας Έλληνας κάνει διακοπές στη Χαβάη.
Εκεί που τεμπελιάζει στην παραλία και αφήνει τον ήλιο να εργάζεται για το τροπικό του μαύρισμα, έρχεται δίπλα του ένας άλλος Έλληνας με μια μεγάλη βαλίτσα στο χέρι.
Σταματάει δίπλα του, ανοίγει τη βαλίτσα.
Βγάζει και στρώνει στην καυτή άμμο μια ολόμαλλη κουβέρτα.
Βγάζει από τη βαλίτσα και φοράει ένα γούνινο μαγιό.
-Μην την ψάχνεις, γνήσιο είναι, του λέει. Από αλεπού της Πίνδου.
Συνεχίζει και βγάζει έναν σκούφο.
-Μόλις τον έπλεξε η μάνα μου, λέει.
Συνεχίζει και βγάζει από τη βαλίτσα ένα ζευγάρι δερμάτινα γάντια
Έπειτα, και ένα ζευγάρι γούνινες μπότες.
-Καταπληκτικά βατραχοπέδιλα Καστοριάς, φωνάζει.
Στο τέλος φοράει και ένα ολόσωμο εφαρμοστό sleeping bang και ξαπλώνει
δίπλα στον έκπληκτο τουρίστα, ο οποίος και ρωτάει:
-Πολύ κρύο στην Ελλάδα;
-Μην τα συζητάς, χιόνι και παγετός, απαντάει και,
ξάφνου, αρχίζει να τουρτουρίζει.
-Κρυώνεις;, τον ρωτάει έντρομος ο τύπος.
-Πάρα πολύ.
-Μα εδώ έχει 45 βαθμούς Κελσίου.
-Έπαθα κρυοπαγήματα.
-Πώς;
-Δεν είχα τι να κάνω στο ξενοδοχείο και είδα τις ειδήσεις σε ελληνικό δορυφορικό κανάλι.
-Και οι τηλεπαρουσιαστές δεν ντρέπονται, που σε βομβάρδισαν με χιόνι;
-Δεν μιλάνε.
-Γιατί;
-Είναι χιονάνθρωποι.
-Και το ραδιόφωνο; Τι κάνει;
-Δίνει λύσεις, προτείνει…
-Πώς;
-Παίζει συνέχεια Πρωτοψάλτη.
-Ποιο τραγούδι;
-«Τότε ετοιμάσου για Χαβάη», και να ’μαι!!
-Να συστηθούμε; …Λευτέρης.
-…Θωμάς!!!

Ένα κλικ πιο κάτω

-Χειμώνας; Κρύο; Χιόνι; Πάγος; Γλίστρα; Σας λέει κάτι, Έλληνες;
-Οκ., το ’πιασα. Κατέβηκε η Ελλάδα ένα κλικ πιο κάτω και έπιασε Ισημερινό.
-Καλοκαίρι; Ζέστη; Ήλιος; Κάψα; Έγκαυμα; Σας λέει κάτι, Γερμανοί;
-Να δω τώρα που γίνατε Βαλκάνιοι θα αναγνωρίσετε το Κόσσοβο;

Εγκεφαλικά κατάγματα

Κατά 40% αυξήθηκαν τα περιστατικά στο Κ.Α.Τ των Αθηνών. Ο παγετός γλιστρά σε πτώσεις και μεταφέρει κατάγματα στην Πρωτεύουσα.
Κατά 40% αυξήθηκαν τα εγκεφαλικά σε Φλώρινα και Καστοριά. Ο πανικός γλιστρά σε τηλεοράσεις και μεταφέρει αγανακτισμένα εγκεφαλικά στην επαρχία.

«Βαρεμένου» λέξεις

Σε τηλεοπτικό παράθυρο παρακολούθησα γνωστό δημοσιογράφο να προτείνει να ρίξουν θαλασσινό νερό στους δρόμους των Αθηνών, για να μην πιάσει ο πάγος.
-Και αν κάποιος πολίτης πνιγεί; Αναλαμβάνετε την ευθύνη, κύριε;
-Έχει επαρκή αριθμό ναυαγοσωστών ο Δήμος;
-Υπάρχουν αστικά-γόνδολες για τη μαζική μεταφορά πολιτών;
-Και το αποχετευτικό;

Αα, ξέχασα! Ο δημοσιογράφος έχει και όνομα: Βαρεμένος!

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Χιονιάς-show

Σύσσωμοι οι κάτοικοι του κάστρου των βορείων προαστίων των Αθηνών κατέθεσαν συμμετοχή στο νέο τηλεπαιχνίδι Χιονιάς-show. Έδωσαν συνέντευξη σε μια τριμελή επιτροπή Εσκιμώων, όπου ανέλυσαν τη δράση τους για την αντιμετώπιση του τηλεοπτικού πολιορκητή Χιονιά. Οι επιλεγμένοι από την επιτροπή έκαναν τις τελευταίες ενέργειες πριν τον τηλεοπτικό τους αποκλεισμό.
Με συντονισμένες επιδρομές λεηλάτησαν τις κονσέρβες των καταστημάτων τροφίμων.
Με πελατειακούς εκβιασμούς έσπασαν την απεργία των πρατηριούχων και τροφοδότησαν τους καυστήρες τους με μαύρο χρυσό.
Με ψηφοθηρικές τακτικές οδήγησαν τη Γ.Σ.Ε.Ε. να απαιτήσει από τους εργοδότες να συνδράμουν στην εργασιακή τους απουσία με μισθολογική παρουσία.
Με επιτοκιακούς δανεισμούς τροφοδοτήθηκαν με γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος, σε περίπτωση διακοπής του λόγω χιονόπτωσης (εδώ παραδειγματίστηκαν από την διακοπή του ρεύματος στο Υπουργείο Πολιτισμού λόγω πτώσης του «Γενικού»).
Πόσοι, άραγε, τηλεοπτικοί Βορειοπροαστίτες παίκτες θα αντέξουν στην εικοσιτετράωρη πολιορκία του κατακτητή Χιονιά;
Πρώτοι υποψήφιοι για αποχώρηση από το κάστρο και παράδοση στα χέρια του τηλεοπτικού χιονιά είναι οι εξής:
1) Κωνσταντίνος Καλοπερασάκης ο Β΄. Θεωρείται αδύνατο να κοιμηθεί το βράδυ, εάν δεν γευματίσει με φρέσκο σολομό Ειρηνικού (οι του Ατλαντικού έχουν τοξίνες) που παραλαμβάνει κάθε βράδυ από την αποβάθρα του λιμανιού του Πειραιά, φερμένο από γαλαζοαίματα δελφίνια του τζακιού.
2) Ελισάβετ Γουνοζώη η Γ΄(-τα). Θεωρείται αδύνατο να μη βγάλει βόλτα τα κινέζικα σκυλάκια της στην πλατεία Κολωνακίου, όπου το καθημερινό αριστοκρατικό αεράκι της πλατείας ποτίζει με οξυγόνο -στην κατάλληλη αναλογία- το γουνάκι που τυλίγει τους αστραγάλους τους και παρέχει την απαιτούμενη ποιότητα στη σκυλότριχα!

Η αγωνία των πληγέντων από τον παγετό έχει φτάσει στο κατακόρυφο για το ποιος θα αποχωρήσει από το κάστρο-show.
Τα τηλέφωνα των δελτίων ειδήσεων είναι ανοιχτά όλο το 24ωρο. Η ψήφος είναι διακαναλιακή και με την ελάχιστη χρέωση του ενός ευρώ χωρίς Φ.Π.Α..

Εγώ λέω να αποχωρήσω…και εσείς, φίλοι μου, κλείστε τα μάτια στο κρύο!