«Προληπτικός» πόλεμος

Δύσκολοι καιροί για τις υπερδυνάμεις. Για να προκηρύξεις ένα πόλεμο σε κάποιο από τα κρατίδια της γης με «ιερό» σκοπό τον πολιτικό του έλεγχο και την αφαίμαξη του φυσικού του πλούτου, πρέπει να δώσεις λόγο σε κάτι χαζο-ενώσεις, σε ψευτο-συμβούλια ασφαλείας και σε άλλες παρόμοιες, παράλογα απρόσκοπτες,
[Vietnam, 1972]

οργανώσεις.
Ο πολεμοκάπηλος Τζορτζ Μπους Τζούνιορ (σε πολλά) κάλεσε δεκαέξι (παρακαλώ) μυστικές υπηρεσίες να βρουν την αφορμή, για να πραγματοποιήσει τα σχέδια του για επίθεση στο Ιράν. Οι μυστικές υπηρεσίες τού έδωσαν πληροφορίες ότι στο Ιράν υπάρχει μυστικό πρόγραμμα για κατασκευή πυρηνικών όπλων (ενημερωτικά, σταμάτησε το 2003), κάτι που αποτελεί επιχείρημα για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης στην περιοχή. Ο Τζούνιορ, ως άριστος χειριστής της διπλωματίας, κατάφερε, ασκώντας διεθνείς πιέσεις (εκβιασμοί, δωροδοκίες και τα γνωστά), να πάρει την έγκριση για αυτοπρόσωπο έλεγχο της περιοχής και έστειλε, αντ’ αυτού, τους εκλεκτούς των μυστικών του υπηρεσιών να ανακαλύψουν τα πυρηνικά όπλα και σ’ εμάς έδωσε την ευκαιρία να «ανακαλύψουμε την Αμερική». Τα αμερικανικά λαγωνικά έψαξαν σπιθαμή προς σπιθαμή το Ιρανικό έδαφος. Τελικά, ανακάλυψαν σε μια κατακόμβη, κάπου σε ένα προάστιο της Τεχεράνης, θαμμένο ένα πυρηνικό τσεκούρι. Αφού τελείωσαν την έρευνα, επέστρεψαν με το τσεκούρι στο Λευκό Οίκο και το κατέθεσαν ως αδιάψευστο στοιχείο της πυρηνικής οπλοκατοχής του Αχμαντινετζάντ.
Οι ειδήμονες του Λευκού Οίκου συνεχάρησαν και παρασημοφόρησαν τις ατρόμητες μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α., γιατί βρήκαν την αφορμή για την επίθεση. Ξέθαψαν το τσεκούρι του πολέμου.
Η πολεμική επιχείρηση, βέβαια, πρέπει να βαπτισθεί. Και το όνομα αυτής: ΠΡΟΛΗΨΗ, γιατί σήμερα τσεκούρι, αύριο ρόπαλο, μεθαύριο τόξο, στο μέλλον… ένας πυρηνικός καταπέλτης με απόσταση βολής Τεχεράνη-Ουάσιγκτον…
Φύλαγε τα ρούχα σου, να ’χεις τα μισά!

Αναψυκτήριον «Η Ελλάς»

Στη θεά Τύχη έχει εναποθέσει τις ελπίδες της η κυβέρνηση για την επίλυση του ασφαλιστικού. Ο Κ. Καραμανλής έκανε μια λίστα με τους βουλευτές που θα «έκαιγε» ευχαρίστως, τριάντα έξι τον αριθμό. Τους κάλεσε λοιπόν στο γραφείο του, τους έδωσε από ένα χαρτάκι με ένα νούμερο από το 1 ως το 36 και τους είπε:
-Πρέπει να επιλέξω τον επόμενο υπουργό Απασχόλησης που θα χρεωθεί την επίλυση του ασφαλιστικού και αυτός θα είναι ένας από εσάς. Επειδή μου είναι δύσκολο να διαλέξω τον πιο «ικανό» από τους «ικανούς», θα χρειαστώ και τη βοήθεια της θεάς Τύχης.
Φέρνει, λοιπόν, στη μέση της αίθουσας μια ρουλέτα και τους λέει:
-Nα δούμε ποιος θα είναι ο τυχερός! Να δούμε πού θα κάτσει η μπίλια.
Ο κρουπιέρης Θ. Ρουσόπουλος γυρίζει τη ρουλέτα.
Έντρομοι οι 36 βουλευτές παρακολουθούν ποιον θα κάψει η μπίλια.
Και ο κλήρος πέφτει στο νούμερο μηδέν.
-Ποιος έχει το νούμερο μηδέν; ρωτάει καγχάζοντας ο κρουπο-Θόδωρος.
Τα δόντια του Β. Μαγγίνα χτυπάνε δυνατά δημιουργώντας αντίλαλο σε όλη την αίθουσα.
Σηκώνει το τρεμάμενο χέρι του και ψελλίζει τραυλίζοντας:
-Εγώ είμαι ο «τυχερός».
-Καλή τύχη, του εύχονται οι 35 και φεύγουν ανακουφισμένοι από την αίθουσα.
Ο Β. Μαγγίνας, αφού είδε και αποείδε με το ασφαλιστικό και δεν βρήκε κάποια λύση, σκέφτηκε να υιοθετήσει την τακτική της ρουλέτας.
Παίρνει λοιπόν τα λεφτά των ασφαλισμένων πολιτών από τα αποθεματικά των ταμείων και οδεύει προς το καζίνο.
-Θα τα ρίξω όλα σε μια μπιλιά, σκέφτεται.
-Εάν βγει, θα γίνω ήρωας. Εάν δε βγει, δε θέλω να το σκέφτομαι.
Τα ρίχνει όλα στο «3» που είναι και ο τυχερός του αριθμός. Η ρουλέτα γυρίζει και ο Β. Μαγγίνας αλληθωρίζει. Προσπαθεί να κοιτάξει ταυτόχρονα και το νούμερο που έχει καθίσει η μπίλια και το νούμερο «3» που θα ήθελε να καθίσει η μπίλια. Από ό,τι φαίνεται έχουν μεγάλη απόσταση.
-Τζίφος, συλλογιέται και τον λούζει κρύος ιδρώτας.
Βάζει το χέρι στην τσέπη του και βγάζει τα δικά του λεφτά.
-Τουλάχιστον να κερδίσω με αυτά, να λαδώσω την πολεοδομία και να αλλάξω την άδεια αναψυκτηρίου σε άδεια σπιτιού, μήπως σώσω το σπίτι μου, σκέφτεται.
Ρίχνει τα λεφτά του στο «3». Όλα σε μια μπιλιά.
Η ρουλέτα γυρίζει, σταματάει, και ο αλληθωρισμός του Β. Μαγγίνα τείνει να μονιμοποιηθεί. Αλλού η μπίλια, αλλού το «3».
-Γκαντεμιά! αναφωνεί και ξαναβάζει το χέρι στην τσέπη.
Του έχουν ξεμείνει κάτι κέρματα.
-Τουλάχιστον να ασφαλίσω τον Ινδό μου, λέει μέσα του και βάζει τα ρέστα του στο «3».
Η ρουλέτα ξαναγυρίζει. Το αποτέλεσμα; «Άδικο» για τον Β. Μαγγίνα που, με διαγνωσμένο πλέον στραβισμό, αποχωρεί από το καζίνο.
Η «ημερομηνία λήξης» της υπουργικής του θητείας είναι καθοδόν να τον συναντήσει και ο απένταρος Βασίλης-Καΐλας-Mαγγίνας μονολογεί:
-Μια ολόκληρη υπουργική θητεία μόνο μια κόρη στον Ο.Τ.Ε βόλεψα.. Μήπως πρέπει να αλλάξω τον τυχερό μου αριθμό;
Και επιστρέφει σπίτι με τον τυχερό του αριθμό στο χέρι!!!

Το άσπρο μαύρο

Ένας από τους ανθρώπους της εμπιστοσύνης του Κ. Καραμανλή θεωρείται ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης (Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά), τον οποίο και συχνά-πυκνά συμβουλεύεται. Ο πρωθυπουργός συνηθίζει να λέει για τον Βαγγέλη (πίσω μου σ’ έχω Σατανά) ότι είναι ο άνθρωπος-προπαγάνδα, ο τύπος που μπορεί να πουλήσει πάγο στους εσκιμώους, άμμο στους βεδουίνους, αέρα στους Έλληνες. Σε μια από τις μυστικές τους συναντήσεις ο Καραμανλής του εκμυστηρεύτηκε ότι προτίθεται να κάνει κοινωνική πολιτική. Θέλει, μάλιστα, να επενδύσει στο τρίπτυχο υγεία-παιδεία-κοινωνική ασφάλιση, θεωρώντας έτσι πως θα αλλάξει τον κοινωνικό εθνικό χάρτη και επιτέλους θα επικρατήσει ισονομία, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη (λέω και τι πιστεύω στο ενδιάμεσο, έτσι;). Τότε ο κ. Μεϊμαράκης (φτου, φύγε κακό από πάνω μου) του πρότεινε την περίφημη αγορά των 415 ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης, μια κοινωνική επένδυση της τάξεως των 1,2 δις ευρώ που θα αλλάξει την καθημερινότητα του πολίτη. Ο πρωθυπουργός τον άκουγε με τα μάτια και το στόμα ανοιχτά να ξεδιπλώνει την-περίσσεια σε αλτρουισμό-σκέψη του.
Κάποια από τα άρματα θα χρησιμοποιηθούν ως ασθενοφόρα! Έτσι θα αρματωθεί το Ε.Κ.Α.Β. με τα πλέον σύγχρονα οχήματα με δυνατότητα άμεσης προσπέλασης ακόμη και στα πιο μικρά και δύσβατα σοκάκια των αστικών κέντρων, ακόμη και στις πιο άβατες χαράδρες της επαρχίας κερδίζοντας χρόνο που μπορεί να αποβεί σωτήριος για τον ασθενή, για τη ζωή του οποίου μετρούν ακόμη και τα δευτερόλεπτα.
Κάποια εξ αυτών θα χρησιμοποιηθούν ως σχολικά λεωφορεία για τις πολυήμερες σχολικές εκδρομές. Έτσι θα αποφευχθεί το οποιοδήποτε τροχαίο δυστύχημα και θα μεγιστοποιηθεί στο απόλυτο η ασφάλεια των παιδιών, κάτι που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα και τους γονείς. Παράλληλα μπορούμε να δώσουμε οδηγίες στα ταξιδιωτικά πρακτορεία να μειώσουν τις τιμές των σχολικών πακέτων για εκδρομές στη χώρα του κουμπάρου μας Ερντογάν. Έτσι θα ικανοποιήσουμε και την ελληνική εθνική συνείδηση με ελληνικά τανκ να βολτάρουν στη γείτονα χώρα και πού ξέρεις; Η δύναμη της συνήθειας…
Τέλος, θα ενσωματωθεί δωρεάν στην κοινωνική ασφάλιση του πολίτη και η ατομική ασφάλεια ζωής σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης. Θα χρεωθούν σε κάθε νομό οκτώ τανκς που θα κινούνται σε όλη του την έκταση και σε καθημερινή βάση, με σκοπό να επιβλέπουν και να προστατεύουν τον πολίτη από τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες.
-Καταπληκτική η ιδέα σου Βαγγέλη! (του τραμπούκου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ) είπε ο Κ. Καραμανλής. Έτσι θα ενισχυθούν και τα υπουργεία Αμύνης και Δημοσίας Τάξεως.
-Θα ικανοποιηθεί και το βίτσιο μου πρόεδρε, τόνισε ο Β. Μεϊμαράκης (απεταξάμην) και μέσα του σκέφτηκε ότι ήρθε η ώρα να κάνει ξαστεριά!
-Και ποιο είναι αυτό;
-Να σηκωθώ ένα πρωί, να βγω στο μπαλκόνι μου και από κάτω να περνάν τα τανκς!!

Άσβεστος ρατσισμός

Η σπίθα γεννήθηκε αδύναμη, μικρή, τυλιγμένη στα ξύλα ενός μοναχικού σπιτιού. Με ροκανίδια ετράφηκε, σηκώθηκε, μεγάλωσε, άρχισε να ζεσταίνεται. Ξεκίνησε να περπατά προς την πόρτα, πολύ αργά, σχεδόν ασθμαίνοντας. Προσπέρασε χωρίς να ανοίξει, αόρατα. Βγήκε έξω στην αυλή προσεκτικά, δυσκίνητα. Απλώθηκε ομοιόμορφα, νωχελικά, γεύτηκε κάθε χόρτο, κάθε λουλούδι, με ή χωρίς ανθό, κάθε κοτσάνι, με ή χωρίς αγκάθια, αδιάκριτα. Κυνήγησε ζωηρά, κάθε μυρμήγκι, κάθε ζουζούνι της αυλής, αδιάκριτα. Έβαψε τις πέτρες, το «συντριβάνινο» αγαλματάκι, το άκομψο τοιχάκι της αυλής, το κέλυφος ενός σαλιγκαριού χρώμα μουντό σταχτί, το αγαπημένο της, για όλα, αδιάκριτα. Έριξε μια ματιά ξοπίσω της. Μόλις ξεκίνησε το δημιούργημα της. Ένα έργο τέχνης που μόνο αυτή μπορεί να φανταστεί, ένα όραμα δίχως τέλος. Μια αρρωστημένη ευφορία έκανε το σώμα της να τρέμει από πόθο, να ριγά. Ένας ακατάπαυστος, ακόρεστος οίστρος τής κέρασε μπόι, την έκανε σεβάσμια, επιβλητική, σχεδόν ερωτική. Ένας ασίγαστος πόθος τη θέριεψε, τη γέμισε αυτοπεποίθηση, της έδωσε μια κολασμένη ορμή. Ξεχύθηκε. Με μανία διέσχισε θορυβωδώς το μονοπάτι αφήνοντας τα ίχνη της παντού, αδιάκριτα. Άρχισε να τρέχει, «ακόπαστα». Ίδρωσε. Μαύρος ιδρώτας δύσοσμος, ορατός, βαρύς. Μια μυρωδιά που σε έδιωχνε και σε έφερνε κοντά της.
Το δάσος ορθώθηκε πελώριο μπροστά της. Την κάλεσε προκλητικά, με φρέσκια αναπνοή, με πάθος στοιχειωμένου εραστή να έρθει κοντά του, να μπει μέσα του, να της δώσει ζωή, να της προσφέρει τη ζωή του.
Και αυτή ανταποκρίθηκε. Πλησίασε. Τον κύκλωσε χορεύοντας ερωτικά. Περπάτησε ανάλαφρα στον αέρα χαϊδεύοντας ηδονικά τις κορφές των ελάτων του. Φίλησε παθιασμένα κάθε του κορμό, αδιάκριτα. Ένωσαν τα κορμιά τους, κυλίστηκαν στο ξέφωτο, έκαναν έρωτα. Εκείνη σπαρταρούσε, κουνιόταν ασυνάρτητα στο σώμα του, του έκλεβε μανία και ’κείνος ξεψυχούσε, αδιάκριτα. Παραδόθηκε στον οργασμό της αφήνοντας την τελευταία του πνοή.

48.147 αλλοδαποί εργάτες σε Ηλεία, Μεσσηνία, Αρκαδία και Λακωνία εξαιρέθηκαν από το κοινωνικό επίδομα πυρόπληκτων, αδιάκριτα…