Άλμα εις μήκος

-Μπαμπά, μπαμπά, ο Κουκοδήμος θα πάει στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου;
-Ποιος τα λέει αυτά, αγόρι μου;
-Οι βουλευτές της Ν.Δ., μπαμπά μου. Λένε ότι καλύτερα να το γυρίσει στο άλμα εις μήκος.
-Δεν έχουν και άδικο, εδώ που τα λέμε.
-Και, ρε μπαμπά, θα τα καταφέρει να εκπροσωπήσει την Ελλάδα απροπόνητος;
-Εε όχι και απροπόνητος, αγόρι μου. Εδώ πήδηξε από τον Κλαδά με ένα κυβερνητικό αλματάκι στο Σ.Δ.Ο.Ε.. Εκεί του άπλωσαν πέντε εκατομμύρια αφορολόγητα ευρώ σε μήκος και τα πήδηξε με την πρώτη. Ύστερα πήδηξε από τον κήπο στην ταράτσα τού Τριανταφυλλόπουλου με ένα φιλικό άλμα. Στο τέλος - τέλος, κατάφερε και πήδηξε ολόκληρη τη Ν.Δ.. Μια χαρά προπονημένος είναι…
-Και αν δεν του επιτρέψει ο πρωθυπουργός- που είναι και θυμωμένος μαζί του- να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς;
-Θα κατέβει ανεξάρτητος, αγόρι μου.
-Και αν πάρει το χρυσό; Τι θα παίζουν τα μεγάφωνα στο στάδιο, ρε μπαμπά;
-Το soundtrack από το «Νονό», αγόρι μου!!

Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Σας θυμίζω το περιστατικό που έλαβε χώρα στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας σε πρόσφατο χρόνο:
Δύο νεαροί αλλοδαποί, κατηγορούμενοι για την κλοπή της τσάντας μιας κυρίας, τιμωρήθηκαν από κάποια όργανα της τάξης (που σίγουρα αποτελούν την εξαίρεση) με την αποτελεσματικότατη μέθοδο του αλληλοβασανισμού κρατουμένων.
Οι δύο νεαροί πήραν τα νούμερα ένα και δύο αντίστοιχα, αλληλοχτυπιόντουσαν με ρυθμό και σειρά υπό την επήρεια φωνητικών εντολών, εξυβρίζοντας ο ένας τον άλλο με οργή και πειθώ.
Ο Έλληνας Φρόϋντ του αστυνομικού τμήματος, ο κύριος Νικόλαος Τσίντζας, (γιατί κάποτε σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να κατονομάζουμε την ντροπή) θεώρησε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αναμόρφωνε προσωπικότητες, θα αποφόρτιζε πράξεις θυμού, θα αποτίναζε σκέψεις εγκληματικές, θα γαλήνευε τραχείες συμπεριφορές, θα διέπλαθε ήθη και αρχές. Την πράξη του αυτή βιντεοσκόπησαν οι συνάδελφοι και ένθερμοι υποστηρικτές της θεωρίας του, για να την καταχωρήσουν στον ηλεκτρονικό τύπο και να ’ρθει στα μάτια μας ως «η εξομολόγηση ενός σαδισμού».
Η ελληνική δικαιοσύνη θεώρησε σκόπιμο να αναλάβει δράση και να αποδώσει τις όποιες τυχόν ευθύνες τραυμάτισαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Γέμισε τη φαρέτρα της βέλη μονόχρωμα, ρατσιστικά και βγήκε για κυνήγι.
Ιχνηλατώντας πάτησε σε χνάρια ανώτερων φυλών, όπου δε δυσκολεύτηκε, ταίριαζαν οι πατούσες τους. Ένα, ένα, ανακάλυψε, κρυμμένα και απροστάτευτα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και στόχευσε καλά… και ιδού τα αποτελέσματα:
Ο αστυνομικός Τσίντζας Νικόλαος κρίνεται αθώος, αφού η ποινή του μετατρέπεται από βασανισμό σε… προσβολή της προσωπικότητας.

Τελικά η δικαιοσύνη δεν είναι τόσο τυφλή, βλέπει με το ένα μάτι…το καλό…αυτό της άριας φυλής!!!

«Μοιρόφερτες» κακοτοπιές

Ξέφτισε ο ορθολογισμός
μαζεύει τα κουρέλια του,
Βδέλλα γριά ο λογισμός
βράζει ζουμί απ’ το αίμα του.

Φαντασιώσεις μαγισσών
πυξίδες ναυτικές φθηνές,
Χειρομαντείες ερπετών
συρμένες δερματονυχιές.

Κάρτες της τράπουλας λειψές
σου χάλασαν τη μοιρασιά,
Σχέδια σου φτιάχνει ο καφές
του ποτηριού μελλοντικά.

Μάντεις ανύποπτων στιγμών
καρτερικά σε αναζητούν,
Χάρτες μελλούμενων καιρών
σε ζωγραφίζουν να σε βρουν.

Σκόρπια παιχνίδια τυχερά
ποτίζουν την ελπίδα σου,
Του πεπρωμένου αναδουλειά
κοντανασαίνει η αλμύρα σου.

Μοιρόφερτες κακοτοπιές
βρεγμένα άγρια σκυλιά,
Κακοραμμένες ενοχές
μια ντεμοντέ πρωτομαγιά.

Η άκρη του νήματος

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει αντιπολίτευση στη Ν.Δ..
Ο ΣΥΝ κάνει αντιπολίτευση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Το Κ.Κ.Ε. κάνει αντιπολίτευση στον ΣΥΝ.
Πάντως η Ν.Δ. μπορεί στη χώρα να μην τα πολυκατάφερε αλλά την αντιπολίτευση την έβαλε σε σειρά!
Όσο για το ΛΑ.Ο.Σ., δεν συμμετέχει σε αυτή την αντιπολιτευτική τροφική αλυσίδα, γιατί είναι παμφάγο και δεν του βρίσκουν θέση.
Το κακό με το ΛΑ.Ο.Σ. είναι ότι τσιμπάει από παντού και ποτέ δεν χορταίνει, γι’ αυτό και τρώει και λίγο από τα σωθικά του, βλ. Αθήνη.
Πιο χορτάτος από όλους ο ΣΥΝ.. Τρώει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μεγάλες ποσότητες.
Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εύχονται «στο λαιμό να του κάτσουν…».
Και η Ν.Δ. του χτυπάει την πλάτη…αχώνευτο το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Το Κ.Κ.Ε. φωνάζει ότι το παιδί (συν) που βγήκε από τα σπλάχνα της είναι νόθο και δεν δικαιούται κληρονομιά…
Πιθανολογείται ότι πατέρας του ΣΥΝ είναι ο Πασχάλης…
Δικηγόρος του Κ.Κ.Ε. για την πατρότητα του ΣΥΝ είναι ο Κούγιας.
Ο Κούγιας παλεύει να βγει το Κ.Κ.Ε. κυβέρνηση.
Έτσι, θα δοθούν τα λεφτά από τους πλούσιους στο λαό και αυτός θα πάρει πίσω τα λεφτά του από τη Βατίδου.
Η Βατίδου βγάζει τακούνι να υπερασπιστεί τη Ν.Δ. και τα λεφτά της που κέρδισε με μόχθο και αίμα!
Αίμα δε χύθηκε μεταξύ Καρατζαφέρη και Ρουσόπουλου, τελικά!
Τα βρήκαμε με τον κυρ Θόδωρο, είπε ο -«απειλών» με αποκαλύψεις- πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ..
Μην εκπλαγείτε αν τον βλέπετε τακτικά στα παράθυρα της Ζαχαρέα. Θα απλώνει τα ρούχα του ο νοικοκύρης Γιώργος…
Τα βρήκανε και οι Παπανδρέου«-»Βενιζέλος.
Άλλωστε τι τους χώριζε; Μια παύλα «προεδρική». Τη ροκανίζει σιγά - σιγά ο Βενιζέλος. Μόλις τελειώσει, θα πάει στο «υ», μετά στο «ο», το «έ», το «ρ», το «δ» και…ο Γιώργος Παπάς στο Άγιο Όρος.
Τα βρήκαν και οι Τσίπρας-Κουβέλης. Ίδια παύλα άλλωστε…
Αλλά ο Αλέξης δε φοβάται…Βλέπετε…φαφούτης ο Κουβέλης…
Τον πήραν τα δόντια…sorry…τα χρόνια εννοώ.
Αυτοί πώς τα βρίσκουν τόσο εύκολα, απορώ.
Εγώ ένα κουβάρι έχασα μέσα σε αυτό το «φιλικό» σχόλιο και «στο λόγο της αντρικής μου τιμής», ψάχνω ακόμα να το βρω!!!

«Άηχοι» χειροκροτητές

Η αποστροφή στο δικομματισμό δε γιγαντώνει νάνους, απλά φουσκώνει το μπαλόνι. Το φαινόμενο «Τσίπρα», σίγουρα, τρέφεται από τους νεκρούς ιστούς του δικομματισμού και θα ήταν πολιτικά χαζό να γύριζε την πλάτη του σε ξεκούραστη τροφή.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που πλήττεται περισσότερο, εξ αριστερών του, μαλώνει με τα ρούχα του, αν ψάχνει στον ΣΥΝ αιτίες,για να δικαιολογήσει την ιδεολογική του γύμνια.
Άντυτες άναρθρες κραυγές δεν του ταιριάζουν, και ας πέφτει αλάτι στις πληγές, και ας το ρίχνουν σκόπιμα, με «τακτ» και «στυλ» βελούδινοι ΣΥΝασπιστές. Αυτά έχει η πολιτική, με αυτά θα έχεις να κάνεις.
Η ατμομηχανή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται από μακριά, χρόνια τσουλάει σταθερά, λαδωμένη και καλά γρασαρισμένη, καλοσυντηρημένη από μεγάλη μερίδα του λαού. Μα τώρα πάει με προσοχή, γεράσανε οι ράγες. Θέλει καινούργιους δρόμους με στροφές στην κοινωνική πολιτική και ευθείες στην τεχνολογία και τον εκσυγχρονισμό. Πέρασαν οι εποχές που η μείζων αντιπολίτευση δεν έπαιρνε πολιτικά ρίσκα φοβούμενη το κόστος. Δεν ωριμάζουν έτσι πλέον τα φρούτα, για να πέσουν. Η αφύπνιση πολιτικών μαζών και η πολυπόθητη κοινωνική κινητικότητα χρειάζεται βαγόνια επαναστατικών, άγουρων ιδεών με κομφόρ ριζοσπαστικών θέσεων. Καινούργιες, ρηξικέλευθες προτάσεις, νέους ελπιδοφόρους σχεδιασμούς, εύληπτους ορίζοντες, ανοιχτόχρωμα οράματα. Η διαδρομή του τρένου πρέπει να είναι ευχάριστη, δελεαστική, να έχει ενδιαφέρον. Δεν πρέπει ο οδηγός να κοιτάζει ποιοι κατεβαίνουν αλλά πού πηγαίνει και πώς θα ανεβάσει άλλους.
Ο λαός δεν είναι μόνο για τα εύκολα, δεν ξέχασε να διεκδικεί, ψάχνει από κάπου να πιαστεί, πολλές φορές ενστικτωδώς, τυφλά, και ας δέθηκαν τα μάτια του με δάνεια και ακάλυπτες επιταγές.
Το τρένο της μεγάλης διαφυγής προς το μέλλον, θα καταληφθεί από πάμπολλους δραπέτες μιας χούφτας ονείρων, ιδεολογικούς παραλήπτες με παραδεισένια εργατική σκέψη και ελπίδα για ζωή, μόνο αν η μηχανή σφυρίζει, όποτε τη χρειάζεται ο λαός, μόνο αν τιμονιέρης έχει οδηγό το τελευταίο βαγόνι.

Κοιτάζοντας πίσω, πηγαίνεις μπροστά. Κοιτάζοντας δίπλα σου, φτάνεις μακριά.
Δεν είν’ μόνο δικά σου τα όνειρα.

Τώρα, εάν ο Τσίπρας είναι πολιτικός νάνος ή γίγαντας, εάν είναι φαινόμενο ή απλά μας απατά, θα φανεί στο μέτρημα του χρόνου.
Εάν είναι μπαλόνι φουσκωμένο, τότε εύκολα θα σκάσει και, αν όχι…, δε χάνεται ούτε μ’ απειλή ούτε μ’ αδιαφορία.
Αυτό, βέβαια, θα φανεί στο χειροκρότημα…

Και αν μείνουν άπραγοι και αδρανείς…κομμένα χέρια θα φορούν…άηχοι χειροκροτητές… αυτών που γίνονται γι’ αυτούς, χωρίς να συμμετέχουν…