Έγκλημα χωρίς τιμωρία

Σας θυμίζω το περιστατικό που έλαβε χώρα στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας σε πρόσφατο χρόνο:
Δύο νεαροί αλλοδαποί, κατηγορούμενοι για την κλοπή της τσάντας μιας κυρίας, τιμωρήθηκαν από κάποια όργανα της τάξης (που σίγουρα αποτελούν την εξαίρεση) με την αποτελεσματικότατη μέθοδο του αλληλοβασανισμού κρατουμένων.
Οι δύο νεαροί πήραν τα νούμερα ένα και δύο αντίστοιχα, αλληλοχτυπιόντουσαν με ρυθμό και σειρά υπό την επήρεια φωνητικών εντολών, εξυβρίζοντας ο ένας τον άλλο με οργή και πειθώ.
Ο Έλληνας Φρόϋντ του αστυνομικού τμήματος, ο κύριος Νικόλαος Τσίντζας, (γιατί κάποτε σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να κατονομάζουμε την ντροπή) θεώρησε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αναμόρφωνε προσωπικότητες, θα αποφόρτιζε πράξεις θυμού, θα αποτίναζε σκέψεις εγκληματικές, θα γαλήνευε τραχείες συμπεριφορές, θα διέπλαθε ήθη και αρχές. Την πράξη του αυτή βιντεοσκόπησαν οι συνάδελφοι και ένθερμοι υποστηρικτές της θεωρίας του, για να την καταχωρήσουν στον ηλεκτρονικό τύπο και να ’ρθει στα μάτια μας ως «η εξομολόγηση ενός σαδισμού».
Η ελληνική δικαιοσύνη θεώρησε σκόπιμο να αναλάβει δράση και να αποδώσει τις όποιες τυχόν ευθύνες τραυμάτισαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Γέμισε τη φαρέτρα της βέλη μονόχρωμα, ρατσιστικά και βγήκε για κυνήγι.
Ιχνηλατώντας πάτησε σε χνάρια ανώτερων φυλών, όπου δε δυσκολεύτηκε, ταίριαζαν οι πατούσες τους. Ένα, ένα, ανακάλυψε, κρυμμένα και απροστάτευτα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και στόχευσε καλά… και ιδού τα αποτελέσματα:
Ο αστυνομικός Τσίντζας Νικόλαος κρίνεται αθώος, αφού η ποινή του μετατρέπεται από βασανισμό σε… προσβολή της προσωπικότητας.

Τελικά η δικαιοσύνη δεν είναι τόσο τυφλή, βλέπει με το ένα μάτι…το καλό…αυτό της άριας φυλής!!!