Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

Αλέξης σε σενάριο Αλέκου

Καθισμένος μπροστά στον υπολογιστή και παρατηρώντας τα σχόλια μου, βλέπω πως πάλι κάτι μου λείπει. Είναι η δεύτερη εβδομάδα που γράφω, με τίτλο αυτή τη φορά. Υπάρχει…λόγος είναι ο τίτλος και, παρόλο που προσπάθησα να συμπεριλάβω με κριτική διάθεση στη στήλη μου όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, κάποιος μου ξεγλιστράει. Πρόκειται για τον Αλέκο Αλαβάνο, τον πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..Αλέκο, σε περίμενα μια εβδομάδα με το δάχτυλο στη σκανδάλη και εσύ με πυροβόλησες και μάλιστα δύο φορές. Την πρώτη, με την απόφαση σου να μη διεκδικήσεις εκ νέου την προεδρία και μάλιστα σε ένα χρονικό σημείο που υπάρχει προοπτική για το κόμμα σου και για σένα προσωπικά, κάτι που απαιτεί θάρρος και τόλμη. Τη δεύτερη, με την επιλογή σου να στηρίξεις ένα νέο άνθρωπο, τον Αλέξη Τσίπρα, κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο ως επιλογή. Δεν Υπάρχει…λόγος να σου ασκήσω κριτική και δε θα το κάνω. Υπάρχει…λόγος να γράψω για σένα και ο λόγος είναι για να σε συγχαρώ που έβγαλες από μέσα μου μια γλυκιά μελωδία αρπίζοντας τις ευαίσθητες πολιτικές μου χορδές.


Το ρίσκο φέρνει όραμα…τ’ όραμα φέρνει μέλλον!