Λάθος στάση

-Μπαμπά, μπαμπά, είδα τον Παπανδρέου σήμερα στο δρόμο.
-Πού, αγόρι μου;
-Στη στάση λεωφορείων, μπαμπά. Τι λες να περίμενε;
-Το Συνέδριο, αγόρι μου.
-Και γιατί ήταν εκνευρισμένος, ρε μπαμπά;
-Γιατί άργησε, παιδί μου.
-Και δεν έπρεπε να έρθει στην ώρα του, ρε μπαμπά;
-Ναι αγόρι μου, αρκεί να περίμενε και στη σωστή στάση.
-Και πώς θα ήξερε το δρόμο για το Συνέδριο; Είχε πουθενά ταμπέλες;
-Ένας πρόεδρος κόμματος δεν βλέπει, ούτε βάζει ταμπέλες. Δες τον Κουβέλη…ούτε νέος είναι ούτε ωραίος αλλά πολιτικά αξιόπιστος!
-Ρε μπαμπά, μήπως θέλεις να με προκαταβάλεις;
-Όχι εγώ, αγόρι μου, το ΠΑΣΟΚ.
-Ααα, τώρα κατάλαβα, μπαμπά, τι υπονοείς. Ο Παπανδρέου έχασε το δρόμο του.
-Το πρόβλημα, παιδί μου, είναι ποιος θα του το πει.
-Μα το νούμερο 2 του κόμματος, φυσικά, ο Βενιζέλος.
-Ο Βενιζέλος, αγόρι μου, θα πάει να περιμένει μαζί του στη στάση!!!