Ανέμελες νεφρεκτομές

Μονόνεφροι νεόπλουτοι,
πιο ελαφριοί ελάχιστα σε βάρος
και ασήκωτη συνείδηση,
γυρεύουν κράτη δύστυχα
ψάχνουν γονείς ξερακιανούς,
μανάβηδες-παραγωγείς παιδιών της λαϊκής,
πραμάτεια να κουρσέψουνε
φρέσκια, αιμόφυρτα ζεστή.


Κλέβουν δικαίωμα στη ζωή
και προχωρούν αγέραστοι και ανέραστοι
με ανάσα ημιτελώς ευνουχισμένη,
κοιτάζουν πίσω τους κλεφτά,
παιδιά φορούνε μιαν ουλή
στο μεσοπλάι του κορμιού
και ανέμελα στην καταχνιά
κλωτσάνε μια μπάλα.


Οι τύψεις μπάντα έχουνε,
παίζουν αδιάκοπα, υπόηχα,
πάνω σε αργυρά κρουστά
στ’ αυτιά τους γυροφέρνουνε,
φέρτε μεγάλα τύμπανα,
παίξτε απάνω, δυνατά, με κονδυλιές
χαράξτε στη μεμβράνη τους
τον τυχοδιωκτισμό.